Daco´s Blog

Na 5 dagen Paaseiland ben ik weer terug in Santiago. Gisteren teruggevlogen in een bijna lege Boeing 767 (in totaal nog geen 20 passagiers waar er zo`n 300 inpassen), gaf wel een luxe gevoel.

Paaseiland (en niet de Paaseilanden) is `s werelds meest afgelegen bewoonde eiland, 3700 km van de Chileense kust. Het is ontdekt door degene die het het eerst gevonden heeft, de Nederlandse admiraal Roggeveen op Paaszondag 1722, vandaar de naam dus. Paaseiland is bekend door de beelden die er gevonden zijn, de Moai`s. Deze zijn een representatie van voorouders en zijn over het hele eiland (120 vierkante kilometer), dat vulkanisch van aard is, te vinden. To zover de geschiedenisles.

Bij aankomst was het al gelijk duidelijk: Paaseiland is snoerheet en meer Polynesisch dan Zuid Amerikaans. Iedereen die uit het vliegtuig kwam kreeg een bloemenketting. In de volgende dagen heb ik alle verplichte oefeningen op het eiland gedaan, hetzij te voet (de vulkaan Rano Kau), te scooter (hele eiland, tof!), of een gedeelde 4x4 (met een Japanner en een Zuid-Koreaanse, ook weer hele eiland). Hoogtepunt was Rano Raraku, de steengroeve waar alle beelden gemaakt werden. Verder goed verbrand (alweer), verveld, maar prima gegeten; veel verser wordt vis niet. Natuurlijk ook een mooie stempel in mijn paspoort gehaald, en Paaseiland kan afgevinkt.

De verkiezingen zijn rustig verlopen, en Chili heeft de eerste vrouwelijke president in haar geschiedenis, Michelle Bachelet. De eigenaresse van het hotel waar ik zat was daar in ieder geval erg blij mee.

Foto`s zijn geupdate