Friday, January 27, 2006

 

Dr. Livingstone, I presume?


Afgelopen woensdag ben ik (met pijn in het hart) met de nachtbus vetrokken uit Mendoza om de volgende dag na 20 uur bussen aan te komen in Bariloche. Bariloche, ook wel het Geneve van Argentinie genoemd (door mij dan), is een stad aan een meer met veel bergen eromheen. Het doet aan als een kruising tussen de Alpen en de Grand Canyon (voor zover ik dat van foto's ken). Fraaie natuur, en een hostal met een mooi uitzicht over het meer.

Maar een van de leukste dingen aan Bariloche is dat Pim Ruitenbeek hier toevallig deze week ook is. En ik kan uit zeer betrouwbare bron melden dat het erg goed gaat met el Pimo. Gisteren gezellig een biertje gedaan en even bijgekletst (deels in het Spaans uiteraard). Vanaovond gaan we het nog eens dunnetjes over doen. Erg grappig om een collega tegen te komen in dit deel van de wereld.

Omdat ik iets achter loop op schema en toch graag naar Foz de Iguazu wil, heb ik mijn plannen iets aangepast. Morgen vliegen naar El Calafate om de Perito Moreno te bekijken, en vervolgens donderdag vliegen naar Buenos Aires. Torres del Paine, dat op het oorspronkelijke lijstje van 8 stond, schiet er dus deze trip bij in. Ach, mooi excuus om nog eens te gaan. En verder heb ik een aanbod gekregen dat wel erg aanlokkelijk klinkt, namelijk Carnaval vieren in Rio. Maar dan moet ik Cuba laten schieten. Ik ben er dus nog niet uit, maar luxeproblemen, nietwaar? Wordt vervolgd....

Foto's zijn geupdate.

Tuesday, January 24, 2006

 

Mendoza


Ik ben inmiddels een aantal dagen in Argentinië, of eigenlijk liever gezegd een aantal nachten. Afgelopen vrijdag om 18:00 aangekomen na een lange busrit en een paar uur wachten bij de grens. Het goede nieuws was dat een aantal Engelsen (Dua, Jamie en Marc) die ik kende van Uyuni hier al waren, dus hadden we ´s avonds afgesproken om te eten en te stappen. Het grappige in Argentinië is dat je hier dus echt pas na 10 uur ´s avonds aan tafel gaat; daarvoor zijn restaurants gewoon dicht. Het gevolg is dat je dus na middernacht klaar bent met eten, een terrasje opzoekt, daar tot een uur of 3 zit, en vervolgens pas de discotheek opzoekt. Doorredenerend kom je dan rond een uur of 9 ´s ochtends weer in het hotel, waarna je gaat slapen en het hele verhaal opnieuw begint.... Kortom: mijn ritme is redelijk omgedraaid, maar met goede reden. Want het is hier gezellig! En heel erg goedkoop, dat helpt ook. De mevrouw van de receptie in mijn hotel moet er in ieder geval erg om lachen dat ik elke ochtend vroeg verlopen voor de deur sta terwijl de rest zit te ontbijten.

Mendoza is een provinciestad van ongeveer een miljoen mensen em erg relaxed. Goed klimaat, niet te vochtig, brede straten met veel bomen en vooral veel goede wijn. Echt een ontdekking, en ik weet dat ik het vaker gezegd heb, maar dit is ook weer een aanrader.

De London Times heeft 2 jaar geleden een lijstje gemaakt van restaurants op deze wereld waar je geweest moet willen zijn. Nummer 7 op die lijst was 1884, van de gerenomeerde Argentijnse chef Francis Millman. En laat dat restaurant nou net in Mendoza staan! Gisterenmiddag gebeld voor een tafel voor 7 om 23:00, en geen enkel probleem. Dus wij daar ´s avonds naartoe en ik moet zeggen dat het echt prima was. Hele mooie lokatie in een oud klooster, beetje chique tent, maar leuke mensen en lekker eten. En dan komt de rekening...... Voor een voorgerecht, hoofdgerecht, fles wijn en koffie ben je dan 100 pesos pp kwijt (3,5 pesos is 1 euro). Geweldig.

Dus ik ben bang dat ik nog wel even wegblijf. Woensdag de bus naar Bariloche, en dan zien we weer verder. ;-)

Friday, January 20, 2006

 

Nieuw Record!!

Heb ik ooit in het verleden 3 films in Pathé Arena achter elkaar gezien, vanuit Mendoza, Argentinië kan ik jullie het heugelijke nieuws brengen dat dit record gisteren door mij verpulverd is en nu staat op maar liefst vijf (5!) complete speelfilms op 1 dag. De geslaagde poging vond plaats in Hoyt´s Supercine, en hoewel de omstandigheden niet ideaal waren (het was best lekker weer en je krijgt op een gegeven moment toch honger) kon de poging als overtuigend worden omschreven. Op volgorde van toenemende aantrekkelijkheid betrof het de volgende films:

Doom - Film naar het computerspelletje en dat zegt genoeg. Om even warm te lopen best aardig.
Just like Heaven - Romantische vrouwenfilm over de liefde.
Crash - Goede film, maar niet aan te raden als je al depressief bent.
Grimm - Mooie beelden, typische Terry Gilliam-film.
Jarhead - Goede film.

En verder ben ik erachter gekomen dat `Lo que paso, paso` ook van de sympathieke PuertoRicaanse singer/songwriter Daddy Yankee is. Beide nummers zijn te vinden op zijn recente langspeler `En mi barrio` (`In me wijk´), waar ongetwijfeld nog meer succesvolle singles van zullen volgen.

Thursday, January 19, 2006

 

Rectificatie en vraag

Want daar voel ik me heus niets te groot voor: De muzikant die vorige week ter sprake kwam heet niet Daddy Hollywood, maar Daddy Yankee. ¿Begrijpelijke vergissing toch?

Op mijn iPod schoot een paar dagen geleden ineens het nummker Informer van Snow tevoorschijn. Vraag. Waar gaat het over? Iemand die ooit de teksten verstaan heeft? Demis?

 

Halverwege

Het is zover: ik ben dus over de helft. Sinds mijn vertrek van Schiphol ben ik 59 dagen en een slordige 26.000 km verder (jaja). Nog ongeveeer 56 dagen te gaan. Het grappige is dat ik ook halverwege mijn To Do-lijstje ben: Spaans leren, Machu Picchu, Uyuni en Paaseiland zijn gedaan, en Perito Moreno, Torres del Paine, Buenos Aires en Cuba moeten nog. Ik denk trouwens dat er nog een 9e bijkomt, namelijk Foz de Iguazu. Het schijnt vanuit Buenos Aires heel makkelijk bereikbaar te zijn en iedereen die ik erover spreek is er erg enthousiast over. Dus. Het programma de komende weken: Santiago - Mendoza - Bariloche - El Calafate - Aguaplanes (of iets soortgelijks) - El Calafate - Buenos Aires - Iguazu - Buenos Aires - Havana. Klinkt goed, nietwaar?

Conclusies halverwege:
- Reizen stelt eigenlijk niet zoveel voor: alles komt altijd op z`n pootjes terecht
- Als ik terug ben ga ik sparen voor over 4 jaar
- Buiten de mensen mis ik verbazingwekkend weinig, ik snak naar een glas koude Hollandse melk
- Je zou zeggen dat ze hier wel raad weten met koffie, maar alles is Nescafè instant
- Alleen reizen is zelden alleen reizen; je komt altijd en overal mensen tegen
- Er bestaat een hoop interessants op deze wereld waar je totaal geen weet van hebt

De andere kant van het verhaal: met mijn budget zou iedereen het kunnen ;-)

 

Paaseiland


Na 5 dagen Paaseiland ben ik weer terug in Santiago. Gisteren teruggevlogen in een bijna lege Boeing 767 (in totaal nog geen 20 passagiers waar er zo`n 300 inpassen), gaf wel een luxe gevoel.

Paaseiland (en niet de Paaseilanden) is `s werelds meest afgelegen bewoonde eiland, 3700 km van de Chileense kust. Het is ontdekt door degene die het het eerst gevonden heeft, de Nederlandse admiraal Roggeveen op Paaszondag 1722, vandaar de naam dus. Paaseiland is bekend door de beelden die er gevonden zijn, de Moai`s. Deze zijn een representatie van voorouders en zijn over het hele eiland (120 vierkante kilometer), dat vulkanisch van aard is, te vinden. To zover de geschiedenisles.

Bij aankomst was het al gelijk duidelijk: Paaseiland is snoerheet en meer Polynesisch dan Zuid Amerikaans. Iedereen die uit het vliegtuig kwam kreeg een bloemenketting. In de volgende dagen heb ik alle verplichte oefeningen op het eiland gedaan, hetzij te voet (de vulkaan Rano Kau), te scooter (hele eiland, tof!), of een gedeelde 4x4 (met een Japanner en een Zuid-Koreaanse, ook weer hele eiland). Hoogtepunt was Rano Raraku, de steengroeve waar alle beelden gemaakt werden. Verder goed verbrand (alweer), verveld, maar prima gegeten; veel verser wordt vis niet. Natuurlijk ook een mooie stempel in mijn paspoort gehaald, en Paaseiland kan afgevinkt.

De verkiezingen zijn rustig verlopen, en Chili heeft de eerste vrouwelijke president in haar geschiedenis, Michelle Bachelet. De eigenaresse van het hotel waar ik zat was daar in ieder geval erg blij mee.

Foto`s zijn geupdate

Thursday, January 12, 2006

 

Santiago de Chile

En weer een nieuw land! Ik zit nu een paar uur in Chili, en het is hier weer heel anders dan in voorgaande steden. Flink warm (30 graden), en heel Europees. Weer een nieuwe muntsoort (Pesos) met nieuwe wisselkoersen (1 euro is 550 pesos), dus weer even wennen. Zondag a.s. zijn hier verkiezingen en het barst hier van de aanhangers van beide kandidaten met vlaggen en hele orkesten. Morgen een grote bijeenkomst van één van de kandidaten, dus misschien wel leuk om even mee te pikken.

En van het telefoonfront: zoals een aantal van jullie gemerkt heeft kon ik met mijn eigen Nederlandse telefoon vanuit La Paz bellen. Mijn in Peru gekochte apparaat doet het nog steeds niet, en hier in Chili doet mijn Nederlandse telefoon het ook weer niet. Dus weer even geen contact mogelijk......

Morgen Santiago wat beter bekijken en een ticket naar Isla de Pascua (Paaseiland) proberen te regelen. Wordt vervolgd ;-)

Wednesday, January 11, 2006

 

Muzikaal sfeerproeven

Voor degenen die geïnteresseerd zijn in de hits hier op dit moment, download Shakira-La Tortuga, Daddy Hollywood-Gasolina, en een nummer waar ik de artiest niet van weet, maar het heet 'Lo que paso paso´. Stereo op 10, verwarming hoger, ogen dicht en je bent in een Zuid Amerikaanse discotheek!

Monday, January 09, 2006

 

Uyuni, of hoe autopech best leuk kan zijn


Never before in the history of my autopech heb ik op zulke mooie plekken stilgestaan. De tour naar Uyuni was geweldig. De natuur is niet te geloven, de groep in de Jeep was erg leuk, en als klap op de vuurpijl begaf 2 keer een band het. De eerste dag de Salar, grote (100 bij 120 km) zoutvlaktes waar op plekken een klein laagje water op staat. Dat geeft een heel raar effect, zie daarvoor de foto´s. ´s Avonds geslapen in een hotel dat helemaal van zout gemaakt is. De twee dagen daarna van lago naar laguna gereden door een zeer afwisselend en schitterend landschap. Echt heel indrukwekkend. Ik had me er niet zoveel van voorgesteld, maar wederom een aanrader voor alle thuisblijvers. Moet ik wel zeggen dat we dikke mazzel met het weer hadden, want in de regen is het zeker minder leuk. Mijn verjaardag is in stijl gevierd: een heel basic hotel met slaapzalen bij Laguna Colorado. Uiteraard wel met een koud biertje (Salta, Argentijns, erg lekker) met mijn Jeepgenoten.

Vandaag het ticket voor overmorgen naar Santiago de Chile geregeld. Dus nu nog even een dagje niks in La Paz. Terug naar de studio in Hilversum.... (Foto´s geupdate)

 

Kokjé verdient een centje bij in Bolivia...


Ook nooit geweten dit!

 

Fokker, eat your heart out!


Vanwege de hoogte (een kleine 4 kilometer) ziet een voorzichtig ingeschonken biertje er hier standaard zo uit.

Wednesday, January 04, 2006

 

La Paz 2


Terwijl de Boliviaanse regen gestaag uit de hemel valt zit ik weer eens achter een PC. De techniek begint weer terug te slaan, want mijn telefoon doet het niet meer. Probleempje met de accu, maar verwacht dus op dat vlak de komende periode niets.

La Paz dus. Het blijkt lastig om hiervandaan naar het volgende doel, Uyuni te komen. Een soort van semi-doodlopende straat dus. Wel een leuke straat trouwens. Wat erg leuk blijft is het verschil met Europeese steden. Veel meer actie en leven. Eén grote openluchtmarkt. Inclusief mannetje met typemachines die officiële formulieren invullen voor je. En ze hebben hier Salteñas, een soort van pasteitjes die erg lekker zijn. Het eten is trouwens de hele reis al prima. En erg goedkoop alles. De munteenheid is hier Bolivianos, en 9,5 Bolivianos is 1 euro. Eén salteña kost bijvoorbeeld 2 Bolivianos.

Het plan voor de komende week is als volgt. Vanavond met de nachtbus naar Uyuni, waar een tour van 3 dagen langs de Salar, laguna´s, geijserts en nog veel meer moois wacht. Vervolgens zondag met de nachtbus terug naar La Paz, en vandaar vliegen naar Santiago de Chili. Volgende stop is dan Rapa Nui, oftewel Paaseiland. Ik laat weer van me horen.....

En er zijn weer foto´s van Arequipa, Puno, en La Paz.

 

Na Hotel Sander


Het heeft even geduurd, maar uiteindelijk loop je een hoekje om en zie je het volgende.....

Monday, January 02, 2006

 

Eindelijk weer een update.... La Paz

And we're back! Het heeft even geduurd, maar ik ben er nog. Laat ik beginnen met iedereen het beste te wensen voor 2006. Allemaal veel plezier, en als er nog behoefte is aan reistips heb ik er nog wel een paar..... Verder is mijn telefoon(verbinding) niet goed, werkt slecht tot niet de afgelopen week. En de internetverbindingen hier in La Paz zijn dodelijk traag. Korte post en voorlopig even geen foto's dus.

De laatste post ging over Machu Picchu. Welnu, na Machu Picchu en een dagje Cuzco ben ik naar Arequipa in zuid-Peru gevlogen. Gelijk de eerste avond nieuwe vrienden gemaakt in de plaatselijke disco (en natuurlijk Sander even gebeld) en dat heeft ook de toon voor kerst gezet. Ik heb dus veel gegeten en gedronken, waarbij het echte toerist uithangen er een beetje bij is ingeschoten. Maar je kan niet alles hebben, nietwaar? Na Arequipa vorige week woensdag met de bus naar Puno. Daar de Islas Flottantes (drijvende eilanden) en Taquille bekeken. Wederom erg indrukwekkend. Vervolgens na een dagje rust door naar La Paz, waar ik met ex-collega's van Micha, Kim en Jennifer, had afgesproken. Uiteindelijk haakten er nog meer mensen aan, zodat we met een groepie in Mongo's oud en nieuw gevierd hebben. En je weet het: "when in Rome, act like the Romans". Traditie wil hier dat je met oud- en nieuw een gele onderbroek draagt, dus dat heb ik keurig gedaan. Geen vuurwerk buiten, maar des te meer binnen. Vervolgens gisteren en vandaag een beetje in La Paz gewandeld, jammer alleen van de vele regen. Het plan is nu door naar Uyuni, maar het reisagentschap hier werkt nog niet erg mee. Nog iets te regelen dus.

Feitelijk zijn jullie weer bij, ik zal de volgende keer weer iets meer mijn best doen.... ;-)

This page is powered by Blogger. Isn't yours?